Bu Blogda Ara

Arşiv

Hahahaber 27 Kasım 2018

Hahahaber 27 Kasım


Sıcak Gelişmeler

*  Hazine Bakanlığı’nın piyasaya karşılıksız soğan sürdüğünü iddia eden ekonomist Atilla Yeşilada uyardı: “Soğanflasyona hazır olun…”

* Mars’a iniş yapan NASA aracının içinde Soğanlı Terör Örgütü’nün mahrem Cücüklerinin bir numaralı ismi saklanırken bulundu, ilk ifadesinde “Mars’a bakmaya gelmiştim” dedi.

* Boşanma davasında mahkeme, Acun Ilıcalı’nın ödeyeceği nafakayı soğan kuru üzerinden belirledi. Kararı ağır bulan Acun’un temyize gideceği öğrenildi.


NOT: Bu sayfada yer alan haberler hayal ürünüdür, uydurmadır. Gerçek haberlere benzeyebilir, gülüp geçiniz, kafayı takmayınız. . .

Pelikanal İstanbul


Pelikanal İstanbul

Demirören Medya Holding CEO’su Mehmet Soysal, medya olarak Türkiye’de “pahalı içerik” ürettiklerini ve bunları ücretsiz olarak halka sunmanın sektörü zor duruma soktuğunu iddia etti. Bütün medya temsilcilerini “bir araya gelip sorunlara ortak çözümler üretmeye” çağırdı, “Almanya modeli gibi televizyonları izlemenin bir ücreti olmalı” dedi.

Kamera tipi ve çözünürlüğü, kullanılan teknoloji gibi hususlar yayın maliyetlerini yükseltebilir ama tek başına pahalı içerik üretmiş olmak için yeterli olmaz herhalde... Bilgisayar oyunlarından alınan görüntüleri terör örgütlerine yapılan askeri operasyon diye yayınlamak, örgütün şifrelerini çözdük deyip GTA oyun hilelerinin olduğu kağıtları göstermek, ağaçlarla röportaj yapmak, Alman kanalının önüne kadar gidip kendi kendine rezalet çıkarmaya çalışmak gibi yayınlar, hangi araç ve teknoloji ile yapılırsa yapılsın alıcı bulmakta zorlanabilir. Bedava yayın yaptıkları ve devletin bütün imkanlarını (krediler, ilan ve reklam gelirleri, akreditasyon tekeli vb.) kullanabildikleri halde, iki dönem AKP milletvekilliği yapan ve Erdoğan’ın konuşma metinlerini hazırladığı bilinen Aydın Ünal bile “AK Parti tabanı dahi haberleri muhalif kaynaklardan öğrenmeye çabalıyor” diyorsa, paralı olsa kim bakacak acaba bu kanallara? 

Tek Kanal, Tek Ses, Tek Renk, Tek Ücret

Soysal’ın çağrısına uyulup paralı yayına geçilecekse, en ekonomik yol tek kaynaktan beslenen ve tek taraflı yayın yapan bütün televizyonları birleştirip tek bir kanal oluşturmaktır. Bunun için YİD (Yayınla-İzlet-Arkanda Devlet) sistemi kullanılabilir. Hazine garantili krediler kullandırılıp, seyretme garantisi de verildi mi, yeme de “yayında” yat... Olur mu hiç öyle şey demeyin, nasıl ki uluslararası anlaşmalarla ücretsiz gemi geçişi yapılan boğazlarımızı kullandırmak istemediğimizden yeni bir kanal açıp, boğaza da “bakım çalışması var, lütfen alternatif yolları kullanınız” tabelası asarak paralı kanalımızdan geçmeye mecbur bırakma gibi bir projemiz var, televizyonlarda neden aynısı olmasın? Hatta, başka hiçbir kanala izin verilmez, isteyen seyreder, istemeyen etmez... Şimdi kanal bolluğu var da ne oluyor? Biri ekmek zehirdir diyor, diğeri ekmek yemeyen büyüyemez diyor. Birinde tereyağını su gibi içmek tavsiye edilirken diğerinde kolesterolden uzak durmamız isteniyor. Bal ve şeker zararlı mı değil mi, kafamız karışıyor haliyle. Tek ses çıkacak, evlerde kumanda savaşları bitecek. Bir de bütün televizyonlara kamera özelliği eklendi mi, Zeki Müren de bizi görebilecek...

Peki, kanalın ismi ne olacak? Bütün kanallar tek bir havuzda toplanacağı için kanalın isminde havuza bir gönderme anlamlı olur. Daha havalı olsun diye havuz kelimesinin ingilizcesi olan pool’un ilk harfini kullanıp “P’li Kanal” diyebiliriz ama yavan olur sanki. Halihazırdaki bütün kanallarımızda haber bültenlerinin büyük bir bölümünü İstanbul haberleri oluşturmuyor mu? İstanbul ülkemizin bir markası, kanalımızın Kanal İstanbul ile benzeriğinden de bahsettik, büyük ihtimalle Pelikancılar namı ile maruf yalı sakinleri tarafından da yönetilecek ve umeramız ne buyurursa buyursun kat’i surette “beli sultanım” denecek şekilde bir yayın politikası izlenecek, o zaman en iyisi bu kanalın ismi “Pelikanal İstanbul” olsun. Logosunda da pekâlâ bir pelikan kuşunun resmi olabilir.

Soğanlı Terör Örgütü!

Et fiyatları ile ilgili durum daha çözülememişken soğan fiyatlarının tavan yaptığı görüldü. Hükümetin açıklayamadığı ve onu zora sokan her durumda olduğu gibi soğan meselesinde de düşman bulundu çok şükür. Günlerdir stokçuluk yapanlar konuşuluyor, depolara baskınlar düzenleniyor. Gazetelerin “Mardin’de 30 ton soğan ele geçirildi” başlığıyla verdiği haber, tüyler ürpertici gerçeği gösterdi. Evet, ülkenin ekonomisini bozmak suretiyle diz çöktürmeye çalışan bir terör örgütünden bahsediyoruz! Ele geçirdiği 30 ton soğanı kullanarak “T.C Mardin Zabıta” yazmadığı için zabıta müdürü haritadan yer beğenmek zorunda kalır mı bilmiyorum, o kadar ciddi bir konu. “Yok artık!” demeyin, soruyorum, soğanın kilosu kaç lira oldu? Beş buçuk civarı, yani bir dolar! Şifreleri şu: “S serisi bir dolarlık banknot getir, bir kilo soğanı al!” “Cücük” lakaplı soğan “lübbi”sinin en etkili isminin firarda olduğu söyleniyor…

Peki bu örgütün ismi ne olacak? STÖ diyebiliriz ama bazıları bunu “Sivil Toplum Örgütü” diye okuyabilir. SOTÖ desek, bu da et sote ile karıştırılabilir. Vatandaşa, refahı arttığı için alamadığı eti hatırlatır, iyi olmaz. Bence en iyisi SOĞOS! Başını bir macar sosisin çektiği ve küresel bir güç olan Soğanlı Operasyon Sistemi’nin kısaltması. Bir konuyu daha dış güçlere bağlayarak deşifre etmenin mutluluğu, paha biçilemez!

Kriz Yönetimi Krizi



Kriz Yönetimi Krizi
Mevcut siyasi iktidarımız, kriz yönetimini nev’-i şahsına münhasır usullerle yürütmeye çalışıyor. Diyelim, ufukta bir tehlike göründü ve gümbür gümbür yaklaştığı hissediliyor.  “Geliyor, yaklaşmakta olan” diyerek tehlikeye karşı uyaranlar olsa da, iktidarın ilk tepkisi tehlikeyi inkar etmek şeklinde oluyor. Tehlike geldiğinde “kuşa bakın, kuşa” kabilinden nazarları başka yönlere tevcih etmeye çalışıyor. Velakin, bütün uğraşlarına rağmen saklanamayacak hale gelince çok büyük bir tehlikenin atlatıldığını anlatmaya başlıyor. Bu aşamada atlatılan/atlatıldığı söylenen tehlike, normal ebatlarının kat kat üstünde tasvir ediliyor. Neticede alt edilen düşman ne kadar büyük olursa, zafer de o derece büyüyecektir. Ayrıyeten, şişirilmiş bir düşman her zaman kullanışlıdır, arada bir bu düşman  hatırlatılarak halk sindirilebilir. 

Şimdi ekonomik kriz konusunda yukarıdaki formülün nasıl işletildiğine bakalım. Bir kaç yıldır, farklı göstergelerle geleceğinin sinyallerini veren ekonomik kriz, türlü yollarla ertelenmeye çalışıldı. Uzmanların uyarılarına kulak asılmadı, elalemin ülkemize getireceği paralarla atlatılacağı zannedildi. Derken, işlerin iyice zıvanadan çıkacağı anlaşılınca hiç gündemde değilken bir erken seçim ilan edildi. Halbuki, halka neler yaşanabileceği konusunda doğru bilgi verilse ve herkesin kabul edebileceği bir yol haritası çizilseydi güven içerisinde ve en az kayıpla kriz atlatılıyor olacaktı, vatandaş da daha samimi katkıda bulunurdu. Bunun yerine rayından çıkmaya başlamış olan ekonomi, seçim zamanı ekonomisi diye normalleştirilmeye çalışıldı. İşsizlik, faizler, enflasyon ve döviz kurları yükselmeye başladı. Yediği bir ton dayağa rağmen koçunun “acı yok Rocky, acı yok!” telkiniyle ayakta durmaya çaılışan boksör gibiydik ve hükümet “kriz yok, ne krizi!” diyordu. Ekonomi ile kriz kelimelerini aynı cümlede kullanmak terörist diye suçlanmak için makul bir delil sayılıyordu. Şaka değil, “dolar yükselmiyor, paramızın değeri düşüyor, dolar 7 lirayı aşacak bu gidişle” diye tweet atanlar gözaltına alındı. 

Adına ekonomik kriz denmese bile ortada bütün vatandaşları yakan bir durum vardı ve bir şekilde  izahı gerekiyordu tabii... Papaz aşağı, papaz yukarı derken ekonomik saldırı var dediler. Kim saldırdı, neden ve nasıl saldırdı, bu saldırı karşısında nasıl bu kadar çaresiz kaldık sorularının cevabı yoktu ama... Hükümet kontrolünde yayın yapan televizyonlar (mevcut TV kanallarının %99’undan fazlasına tekabül ediyor) ve gazeteler (hadi bunlar da %98 diyelim) ekonomide işlerin iyi gittiğini söyleyedursun, Bakan Albayrak, krizi atlattığımızı, en kötüyü geride bıraktığımızı açıkladı. Yandaş basını takip eden insanları düşünsenize, adamların olaydan haberi bile yok!

Konkordatö!

Bugün geldiğimiz noktada, girdi maliyetlerindeki artışa müdahale edilmeden zabıta marifetiyle fiyat artışları kontrol altına alınmaya çalışılıyor ve iflas ertleme OHAL döneminde kaldırıldığı için yüzlerce firma konkordato ilan etmiş durumda. Tam olarak kaç firma ilan etti, gerçekten zor durumda olduğu için mi ilan etti yoksa borç ödememek için bahane olarak mı kullanıyorlar bilmiyoruz. Konkordato ilan eden firmaların durumu suistimal ettiğini ileri sürerek her an bu firmalar finansal terörle suçlansa şaşıracak mıyız, KONKORDATÖ (TÖ: Terör Örgütü) isimli bir terör örgütü olduğu ilan edilse mesela?

Tulumba Ne Durumda?

Bankalar verdiği kredileri tahsil etmekte zorlandığı için  kredi musluklarını kıstı. Vergi-imar barışları art arda ilan edilip süreleri ha bire uzatılıyor. Trafik cezaları yüksek oranlarda artırıldı, asayiş polislerine bile koçan verilip trafik cezası yazmasının istendiğini Fatih Altaylı köşesinde yazdı. Bedelli askerlik ücretleri düşürüldü ki rekor sayıda başvuru olsun. KHK’lı doktorlar için çıkarılan kanunda bile özel hastanelerde çalışmak isteyen KHK’lı doktorların 75 bin-120 bin TL para yatırması gerektiği şeklinde değişiklik yapıldı. Tulumba için başka bir şey söylemeye gerek var mı? Eğitim firmaları bile  Telefonda Etkin Tahsilat Becerileri” ve “Satışta Müşteri İstihbaratı, Etkin Tahsilat ve Risk Yönetimi” başlıklı mailler ile reklam göndermeye başladıysa, düşünün artık...

“24 Bin Lira Aylıkla Silivri’ye Gel!”

Ekonomik darboğazdan çıkışın reçetesini elbette uzmanları bilir. Ancak katma değeri yüksek ürün ve hizmet ihracatımızı artırmadığımız sürece çok zorlanacağımız kesin. Bu da AR-GE çalışmaları gerektirir ve yetişmiş kaliteli beşeri kaynaklarla olur. Aylar öncesinde, ülkeyi terk etmek isteyenlerin bilet parasını devletin karşılayacağına dair bir duyuru yapılmıştı. Bu promosyondan kaç kişi yararlandı bilmiyoruz, açıklamadılar. Şimdi de göçmüş beyinlere “24 bin lira aylıkla ülkene geri dön!” çağrısı yapılıyor. Keşke, “başka promosyon ve kampanyalarla birleştirilemez” kaydı düşselerdi, bilet parasını devlete aldırıp, yurtdışında tatilini yaptıktan sonra 24 bin lira aylıkla dönmek isteyenlere kapı kapanmış olurdu. 

En çok göç edenlerin yazılım sektöründe olduğu söyleniyor. Yazılımcılar, “Ülkemizde kod yazalım” parolasıyla vatanına dönmek istedi diyelim, çağrının hemen ertesi günü Boğaziçi Üniversitesi akademisyenlerinin gözaltına alındığını gördüğünde “hangi kod isminden bahsediyorsun, ‘ya zalım’ derken kimi kastettin?” gibi sorularla karşılaşmaktan korkmayacak mıdır? Başka ülkelere gidişleri durdurmanın çaresi para vermek midir? 24 bin lira aylık kampanyasından kimler yararlanacak ve bunun ülkemize ne kadar katkısı olacak merak ediyoruz. İnşallah 23 bin lirasını kumara mumara verip zayi edecek insanlar olmaz...

Öne Çıkan Yayın

Gözlükler

  İbrahim Özdabak Karikatürü   “Artık önümüzü göremiyoruz” sözünü ilk duyduğunuzda aklınıza: “Tabii canım, nasıl adım atacağımızı şaşırdık...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

İlgili Diğer Yazılar: